Broadband แตกต่างจาก Dial-up ที่ใช้งานโดยทั่วไปอย่างไร

รายละเอียด :     การให้บริการแบบ dial-up ที่ใช้งานโดยทั่วไปอาจเรียกได้ว่าเป็นการให้บริการแบบ "ติดต่อเมื่อต้องการใช้งาน" นั่นคือ เครื่องคอมพิวเตอร์จะติดต่อเข้าสู่อินเทอร์เน็ตเมื่อต้องการจะส่งข้อมูล เช่น e-mail หรือต้องการดาวน์โหลดเว็บเพจ หลังจากไม่มีข้อมูลที่ต้องการส่ง หรือหลังจากไม่มีการส่งข้อมูลเป็นระยะเวลาหนึ่ง เครื่องคอมพิวเตอร์จะตัดการติดต่อ นอกจากนี้ การติดต่อแต่ละครั้งโดยทั่วไปจะเป็นการขอเข้าใช้งานเครื่องรับโมเด็ม 1 เครื่องจากผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ต ซึ่งเครื่องรับโมเด็มแต่ละเครื่องจะมี IP address ที่แตกต่างกัน เครื่องคอมพิวเตอร์ของผู้ใช้จะรับเอา IP address นั้นมาใช้งาน ทำให้แต่ละเครื่องมี IP address ต่างกันออกไป วิธีการดังกล่าวนี้ทำให้เป็นการยาก (แต่ยังมีความเป็นไปได้) ที่ผู้บุกรุกจะตรวจหาช่องโหว่ในเครื่องคอมพิวเตอร์ของผู้ใช้ แล้วนำไปใช้เพื่อลักลอบเข้าไปควบคุมเครื่อง



การให้บริการแบบ broadband อาจเรียกได้ว่าเป็นการให้บริการแบบ "ติดต่อตลอดเวลา" เนื่องจากเมื่อเครื่องคอมพิวเตอร์ต้องการส่งข้อมูลแต่ละครั้ง ไม่จำเป็นจะต้องเริ่มต้นการติดต่อใหม่ คอมพิวเตอร์จะติดต่อกับเครือข่ายตลอดเวลา และพร้อมที่จะรับส่งข้อมูลผ่านทาง Network Interface Card (NIC) ผลจากการที่เครื่องคอมพิวเตอร์ติดต่อกับเครือข่ายตลอดเวลา ทำให้ IP address ที่ใช้มีการเปลี่ยนแปลงน้อยมาก (หรือไม่เปลี่ยนแปลงเลย) ทำให้เครื่องคอมพิวเตอร์ตกเป็นเป้าหมายในการโจมตี



สาเหตุอีกข้อหนึ่งก็คือ ผู้ให้บริการเครือข่ายแบบ broadband นิยมแจก IP address ที่เป็นที่รู้จักให้แก่ผู้ใช้งาน ดังนั้น แม้ว่าผู้บุกรุกเครือข่ายจะไม่สามารถเจาะจงได้ว่า IP address ใดเป็นของเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ใครใช้งาน แต่ผู้บุกรุกก็สามารถทราบได้ว่าลูกค้าซึ่งใช้บริการเครือข่ายแบบ broadband ของผู้ให้บริการแต่ละรายได้รับ IP address อยู่ในช่วงใด ทำให้เครื่องคอมพิวเตอร์ของผู้ที่ใช้บริการแบบนี้ตกเป็นเป้าหมายในการบุกรุกได้มากกว่าแบบอื่นๆ